sábado, diciembre 29, 2007

Fotos recientes de la despedida de LA TANDA


Estas son tres fotografías que recientemente hizo mi amigo Pablo

en la despedida de LA TANDA

22 de diciembre de 2007










Fotos cedidas por Pablo Ferreira


jueves, diciembre 27, 2007

Ayuda urgente IDUKAI Perú

Este es un mensaje enviado por Néstor Gómez Melón y que me ha llamado la atención personalmente. Aquí os lo paso:



Hagamos juntos la navidad de nuestros niños


Definitivamente la navidad es un momento importante para cada uno de nosotros y también para los niños. Porque para ellos significa no solo compartir sino también la posibilidad de poder recibir un regalo una chocolatada caliente y un pedazo de paneton como es clásico en esta parte del mundo llamado Perú.

Lamentablemente no todos tienen acceso a ello, como sabrán, un gran porcentaje de niños aquí son pobres y otro gran porcentaje son extremamente pobres.

Es por este motivo que queremos hacer la navidad diferente para nuestros niños de Fertiza, Pachacutec y 200 millas.

Y para esto queremos hacerte participe e invitarte a ayudarnos a hacer posible que los niños puedan sonreír esta navidad.


Presupuesto


Insumos C/Un Cantidad Total

* panteones 3 euros 100 Panetones 300
* leche 0.50centimos 150 unidades 75
* Chocolate 10 euros -1 caja 3 cajas 30
* Regalos para 400 Niños 1.5 euros 400 regalos 600


Costo total 1005 euros


Con tu apoyo llegaremos a conseguir nuestros objetivos, Ayúdanos a ayudar.
JUNTOS PODREMOS.
Numero de cuenta
192-15635301-1-32 Banco de Crédito del Perú
Código Switf BCPLPEPL

Gente que vive y lucha por causas así y quienes voluntariamente contribuyen a que sea posible llevarlas a cabo merecen todo mi respeto y admiración.

jueves, diciembre 20, 2007

Reflexión de mi amigo Victor Aceituno sobre las facturas después de un bolo


Después de varios meses pensandolo mucho y aun sabiendo que me va a costar el trabajo que tengo he decidido hacer varias cosas, creo que en conciencia deberíamos hacerlo todos y todas pero bueno, cada cual que haga lo que crea, ahí van mis decisiones y el porqué de éstas:
1. A partir del año que viene no haré mas facturas que las correspondientes a los bolos que me salgan con mis grupos ya que en estos ejerceré de empresario, por lo tanto todos aquellos que quieran “contratratarme” deberán hacerlo legalmente o pagarme en negro bajo su responsabilidad.

Ahora explicaré el porqué de esta decisión:

¿Nadie se ha parado a pensar lo surrealista que es que hagamos facturas y mas de la manera en que lo hacemos?, por ejemplo, supongamos que se me cae la escayola del techo de mi casa y llamo a un paleta para que me lo arregle.

Le llamo y le digo: “ oye mira que se me ha roto esto y necesito que vengas tal día a tal hora a arreglarmelo, te pagaré 150 € y tienes que hacerme factura, te pagaré a principios del mes que viene cuando yo cobre, ok” ¿crees que vendrá? ¿a que es surrealista? Pues es lo que hacemos nosotros todos los santos días.

Aparte de esto nosotros no tenemos porque facturar, la persona o empresa que te llama para trabajar es la encargada de facturar, yo soy un trabajador por cuenta ajena por lo tanto no he de facturar, además facturando perdemos derechos tales como: el seguro de accidentes ( imagina que tienes un accidente en un bolo ¿quién te va a pagar la baja? ), el paro, la pensión, etc.
Aparte que el empresario se ahorra un papeleo que te encarga a ti, se ahorra los impuestos y seguridades sociales de tal forma que le sale el bolo mas barato y se puede llevar mas dinero a cambio de que tu ganes menos y en perores condicones que en el S.XIX.
Además de esta manera trabajamos si convenio ni base reguladora alguna.A patir de ahora voy a pedir más cache por bolo y no me conformaré con lo que me ofrezcan, ¿porqué?:Hace 20 años un buen bolo se cobraba a 30.000, ó 40.000 pts, (180€-240 €) una sala de fiestas o baile eran 8.000 ó 10.000 pts ( 50-60€) lo mismo que un local de Jazz, estos precios se han mantenido hasta este momento con la consiguiente perdida de poder adquisitivo del colectivo de músicos, a parte ahora tenemos que facturar para ser “legales” y eso implica unos impuestos que antes no se tenían.

Si no pasas por la factura puedes ir a una de esas magnificas asociaciones donde te facturan tus bolos, claro, se quedan con un 2% pero tu además te pagas tu seguridad social de tu sueldo neto por lo tanto vuelves a perder dinero.Yo tengo la sensación de que hay gente forrandose con el dinero que no nos pagan.3. Desde este momento voy a intentar promover un movimiento para que las autoridades competentes se hagan eco de estas reivindicaciones y actúen en consecuencia y a instar a las diversas asociaciones y sindicatos de músicos a que inviertan tiempo y ganas en esto que creo que es algo que os preocupa a todos.

Si nosotros mismos no luchamos por dignificar nuestra profesión ¿quién lo va a hacer?, este año he compartido muchos viaje con mucha gente, todos se quejan de lo mismo pero nadie hace nada, ¿que hace falta para que nos movamos? .

Yo creo que es el momento, si no lo hacemos ahora creo que muchos tendremos que ir pensando en compaginar la música con otra cosa, o peregrinar de escuela en escuela dando dos horas de clase en cada una a 10€ la hora para poder vivir.¿Para eso te has preparado tanto tiempo?. yo no.
Gracias por vuestro apoyo:
Víctor González Aceituno

Una de americanos

Genial vídeo que recoje las preguntas de un periodista a pie de calle en Estados Unidos.


miércoles, diciembre 05, 2007

Mi última arroutada - Sapoconcho

Era un día como cualquier otro, pero lo recordaré, seguro. Fue hace cosa de dos semanas. Decidí montar una tienda pequeña en el centro comercial camelias. Yo llevo varios meses trabajando en ese centro como comercial así que en una de esas, vi la tienda y me aventuré. Todo fue muy rápido. Un presentimiento que espero no signifique una gran caída. Simplemente vi la oportunidad y creí en eso de que siempre gusta más trabajar para uno mismo que hacerlo para los demás. Siempre me he sentido mejor poniendome mis propias normas que aceptando las que me imponen.


El riesgo es alto. El esfuerzo que esto conlleva también lo es. Sólo espero aprender mucho de todo esto, sacar algo de partido para el futuro. Me gusta la aventura, el riesgo, las emociones,... He de admitir que estoy viviendo emociones muy contrarias y que no sé muy bien qué pensar últimamente. Todo lo hice en apenas trece días y la inauguré el pasado día 1. Siento no haber podido avisar a casi nadie pero como digo ha sido muy precipitado.


Un nuevo proyecto a sumar a la larga lista de los que he organizado en los últimos dos años. Es tiempo de muchas dudas, inseguridades, flaquezas. Como me gusta decir en estos casos, veremos que pasa.


Sobra decir que estáis todos/as invitados/as a pasaros por allí. Está en el centro comercial camelias, planta alta.

El teléfono es el siguiente: 886.115.273

Lo hemos cambiado con respecto al que sale en la pegatina que adjunto.

Gracias a mis amigos Pablo, Olalla, Lidia, y a Papá Carlos, a Borja, y sobretodo a mi madre y a Natalia, que está siempre conmigo.

Charla-coloquio con motivo del día de la música



XUVENTUDES SOCIALISTAS DE VIGO CELEBROU O DÍA DA MÚSICA CUNHA CHARLA DO CANTAUTOR VIGUÉS SAMUEL LEVÍ



Samuel Leví ofreceu unha charla-coloquio ós mozos socialistas que escoitaron as experiencias e impresións persoais do músico vigués, quen reflexionou sobre o panorama musical da cidade e sobre as dificultades coas que os mozos músicos atópanse hoxe en día.



O músico citou á Casa da Xuventude de Vigo como un referente para os músicos de Vigo, pese a poñer de relevo que conta con poucos recursos. Samuel Leví manifestou que Vigo sofre unha importante carencia de salas musicais, e proclamou que na anterior lexislatura o Goberno Municipal endureceu a concesión de licenzas, o que freou o desenvolvemento musical da cidade.


Por outra banda, o músico tamén dixo que hai pouca xente interesada na música de verdade, pois moitos propietarios dos locais musicais, e os intermediarios da industria, están máis interesados en facer negocio que en promocionar ós novos talentos; “son os propios músicos os que deben pagar por actuar nunha sala, convertendo a música nun hobby moi caro, en lugar de nun modo de vida”.



Tamén resaltou que existen poucas axencias musicais en Vigo, e que levan poucos grupos, o que dificulta a entrada dos menos coñecidos.



Así mesmo, Samuel Leví tamén dixo que en Vigo “non hai unha verdadeira concienciación cultural de apoyo os grupos locales cando estes fan concertos” , e que as Institucións públicas non axudan na medida do que poderían, pois “cando veñen grupos de fóra de Vigo, o Concello podería esixir como condición a participación de músicos locais como teloneros, o que sería de grande axuda”.



Todos estes factores inciden negativamente no desenvolvemento dos músicos menos coñecidos, panorama no que Internet, ao xuízo do cantautor, tamén xoga un papel fundamental. Deste xeito, Internet ten unha dobre vertente.



Por unha parte, a rede supón unha oportunidade moi positiva, pois permite chegar a tódalas partes do mundo, e supón un xeito barato de darse a coñecer. O lado negativo é que a piratería supón un importante revés para a música en xeral. “As operadoras de internet consenten que a xente poida descargar música de balde; mentres éstes enchen os seus bolsillos cobrando pola utilización da rede, mentres, ninguén paga por os contidos os que ten acceso, desta forma, paga o acceso as compañías telefónicas, pero non lle paga os artistas pola súa obra.”



Samuel Leví tamén citou os planes de estudo musicais como algo a mellorar, pois teñen unha excesiva duración e conlevan pouco recoñecemento e saídas profesionais. Ademais, a demanda supera á oferta de prazas, que en moitos casos son cubertas ó azar. “É incomprensible que alguén que quere estudar música sexa privado diso porque a bola que sae do bingo non é o número que tes nas túas mans”.



Trala intervención do cantautor, abriuse un debate no que os asistentes plantexaron as súas inquedanzas, mentres o músico contestaba ás preguntaba a disipaba as dúbidas xurdidas sobre o tema.



Samuel Leví pechou o acto cunha breve actuación musical, coa que os asistentes puideron disfrutar do talento do xoven músico, quen cantou varias cancións, algunhas pertencentes ó seu álbum “Turno de noche” e outras inéditas.